Τωρα,
μεσα,
πανω απο τον ναο του τιποτα,
vοid,
emptyness,
ολοι στρεφονται εξω
κ εγω παλι μεσα,
πανω απο την ομορφια διχως αιμα,
πεταλα ρανιδες ατοφιες απο οραμα πρωτο.

Κ παλι,δεν ειμαι εγω.
Η εικονα,η εικονα η ιδια,
ο ηχος των λεξεων σχεδον χωρις χρωμα,
η μια χορευει στην αλλη,
μεσα.

Labels: ever try, words