δεν είναι ανάγκη να είμαι πιωμένος, αν και θα μπορούσε να ήταν καλή δικαιολογία. δεν με νοιάζει, δεν την θέλω, δεν έχει σημασία. απλώς τώρα θα ήθελα τόσο να σε πάρω από εκεί και να γυρνάμε στους δρόμους, να αράξουμε να πίνουμε μπύρες κ να βλέπουμε τον ήλιο να πέφτει και, ναι, να σε φιλήσω, να, να, να..

θα μπορούσα, επίσης, να μην το πω. δεν με νοιάζει. έχει κύμα, απόψε.

εντάξει, δεν είναι τίποτα, η νύχτα πέφτει έτσι κ αλλιώς, θα βάλω την έξω φάτσα, την έξω διάθεση, θα πάρω τηλέφωνα, θα βγω. θα βάλεις το γέλιο σου κ θα αστράφτεις, θα πάρεις τηλέφωνα, θα βγεις.

μα, τι νόμιζες - που έχεις το μυαλό σου? where did that come from?..