ΙΚάτι που καίει τον ουρανίσκο.
The scorched sky above you,
sheltering noone.
Nothing at all.
But purple dusk.
Και ο ρυθμός σε τρυπάει,
η μουσική που ξεχύνεται,
και εσύ χορεύεις
με τα χέρια απλωμένα
στον ουρανό.
Κάτι καίει..
The scorched sky above you,
sheltering noone.
Nothing at all.
But purple dusk.
Και ο ρυθμός σε τρυπάει,
η μουσική που ξεχύνεται,
και εσύ χορεύεις
με τα χέρια απλωμένα
στον ουρανό.
Κάτι καίει..
ΙΙ
Ο ήχος
από τις φλέβες σου
κόκκινος
πετάει
πάνω από
τον καπνό
και τα φώτα
και ανοίγει
της νύχτας
τον ουρανό
στα δυο.
Άξαφνο πάθος...
ΙΙI"Περπατούσε χαμένη στο πουθενά,
της μίλησα μα δεν με γνώρισε.
Πως να με γνωρίσει,
αυτή δεν θυμάται το όνομά της...
Τελικά, αυτή η Αγάπη είναι πολύ τελειωμένη."
ΙVThe night is fading and so is the magic.
Or is it the other way round?
Is it important?
Is fading more important than the day?...
V
Λίγα τα λόγια πάντα
και ο χρόνος ανώφελος,
όπως στεγνώνουν
στο φως μιας νέας μέρας.
Ως την άλλη φορά.
Till dawn do us apart.
Λίγα τα λόγια πάντα
και ο χρόνος ανώφελος,
όπως στεγνώνουν
στο φως μιας νέας μέρας.
Ως την άλλη φορά.
Till dawn do us apart.
Λαυριο 2004 - NDSM Werf 2006 - to be continued out there..
