θέλω να σου πω για τον ουρανο του αμστερνταμ
ποτε δεν καταλαβα ποσο πολυ αγαπω τον ουρανο
οσο εδω
ισως γιατι δεν χαριζεται απλα
ίσως γιατί απλά είναι τόσο όμορφος
χωρίς να μπαίνει τίποτα ανάμεσα σε αυτόν και το βλέμμα σου
.jpg)
σε αυτήν την επίπεδη γη με το απαλό γαλάζιο μέσα στο γκρι μέσα στο χρυσό πορτοκαλί
που αλλάζει διαθέσεις σαν γυναίκα που αγαπας
η ωχρα στα μαγουλα
ένα ξαφνικο βλέμμα
ήλιος σου κλείνει το ματι
γλυκιά δύση
με τα βλέφαρα μισόκλειστα
που αλλάζει διαθέσεις σαν γυναίκα που αγαπας
η ωχρα στα μαγουλα
ένα ξαφνικο βλέμμα
ήλιος σου κλείνει το ματι
γλυκιά δύση
με τα βλέφαρα μισόκλειστα
να ταξιδεύεις στον ουρανό που σε σκεπαζει αληθεια
με το παραθυρο ανοιχτο δεν εχει απανω αλλο τιποτα
παρα ουρανο
τώρα είναι σαν να σε σκεπάζει πάντα
παντού
μια μέρα που δεν τελειώνει ποτέ
η magere brug, παντα
και ο ποταμος να κυλα ηρεμος
κατω απ'το βλεμμα σου
η μπλε νυχτα να πεφτει
.jpg)
τα φωτα της πολης
πανω της
μονος
ή με φίλους
κορίτσια
ή μια κυριακή ακόμα πιό πίσω
πίσω σου να γελά
να σε κρατάει απ'το χερι
σε μια νυχτα που έπεσε
μα όλα εδώ, τώρα
ik hou van je, amsterdam
